درست مانند سایر بخشها، صنعت سرامیک جهانی نیز باید باعواقب شدید این فاجعه سخت انسانی و اقتصادی سال 2020 که بسیار غیر قابل پیش بینی و ناهنجار بوده، مقابله کند. این مساوی است با کاهش اندازه صنعت معادل نیم میلیارد متر مربع در یک سال یا یک میلیارد متر مربع در طول مدت دو سال!

صنعت کاشی جهان به دلیل یک دوره دو ساله رکود طی سالهای  2018-2019 که در آن تولید و مصرف جهانی در حال کاهش است ، به طور ویژه ای تحت تاثیر بحران ناشی از وضعیت اضطراری سلامت قرار گرفته و بازیگران اصلی این حوزه در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده است.

آخرین ویرایش ارزیابی سالانه انجام شده توسط ACIMAC / MECS حاکی از افت 7 درصدی طی دو سال است که افت بیشتری در سال 2019 در هر دو حجم تولید (7/3٪ کاهش به 7/12 میلیارد متر مربع) و مصرف (4/12 میلیارد متر مربع ، 4%- ) دارد.

این مساوی است با کاهش اندازه صنعت معادل نیم میلیارد متر مربع در یک سال یا یک میلیارد متر مربع در طول مدت دو سال و واضح است که بیشترین خسارت را چین متحمل شده است چرا که پس از کاهش 11 درصدی در سال 2018 با سقوط بیشتر 7/8 درصدی در سال گذشته روبرو شد.

رشد همزمان تولید در هند و برزیل برای جبران ضرر به این بزرگی کافی نبود ولی با این حال ، هند از نظر تجارت بین المللی ستاره واقعی سال 2019 بوده است و با 360 میلیون مترمربع صادرات کاشی (رقمی که طی 3 سال تقریباً دو برابر افزایش یافته ، در سال 2019 با افزایش 31 درصدی روبرو شده است) ، این کشور پس از چین و اسپانیا به سومین کشور صادر کننده تبدیل شده است و کاشی های آن به طور فزاینده ای به عنوان جایگزین محصولات چینی ، چه در ایالات متحده آمریکا و چه در سایر نقاط توزیع و فروش رفته اند.

چشم انداز سال 2020 بسیار متفاوت است. هیچ کشوری نیست که در معرض بیماری همه گیر قرار نگرفته باشد ، گرچه هنوز هم ارزیابی واقعی آن بر سیستم های تولید جهانی بسیار دشوار است.

با وجود این ، بررسی از کشورهای اصلی تولید کننده و بزرگترین گروههای جهانی در بخش انجام شده توسط ACIMAC / MECS نشان می دهد که ، با فرض اینکه دیگر برنامه قرنطینه ای وجود نداشته باشد ، تولید کاشی در جهان ممکن است در حدود 5/8٪ تا تقریبا 11،600 میلیون متر مربع انقباض داشته باشد.

این کاهش نسبت به پیش بینی های منفی تر که در ماه مه انجام شده نسبتاً کمتر است و می تواند ناشی از بهبود شرایط تجارت از ماه ژوئن به بعد باشد که عمدتا توسط اکثر تولید کنندگان و فروشندگان تأیید شده است.

چین که در نیمه اول سال 2020 میلادی به مقدار 8/5٪ کاهش تولید داشته است ، فعالیت خود را به طور کامل از سر گرفته و انتظار می‌رود که میزان کاهش تولید در کل سال را کمتر از 10٪ ثبت کند.

علاوه بر این ، برنامه ریزی شده است تا ماه دسامبر حدود یکصد خط جدید برای تولید اسلب های بزرگ در سراسر کشور چین نصب شود که این امر تاثیرات مثبتی دربازارهای جهانی این کشور خواهد گذاشت.

ترکیه قصد دارد مقادیر مشابه سال 2019 را حفظ کند. در عین حال ، سایر کشورهای تولید کننده بزرگ نیز بدبین تر هستند و برزیل ، ویتنام ، اسپانیا و مکزیک پیش بینی می کنند که تولید ملی بین 10 تا 20 درصد کاهش داشته باشد.

 در مورد شرکتهای منفرد ، حتی بزرگترین گروههای تولیدی جهان نیز با احتیاط خوش بین هستند. تقریباً همه انتظار دارند که انقباض در تولید و فروش بین 1%-  تا 10%- محدود شود ، این در حالی است که هدف برخی از آنها رشد بیشتر است.

اما در ایران شرایط کاملا متفاوت است، بحرانهای مختلف در حال حاظر دست به دست هم داده اند و پیش بینی شرایط را بسیار سخت نموده است. آنچه در حال حاضر از وضعیت بازار به چشم می‌خورد رونق نسبی بازار مسکن طی سال 1399 و همچنین تمایل بیشتر تولید کنندگان به صادرات و دسترسی به منابع ارزی باعث افزایش تولید علی رغم بحرانهای مختلف شد است و پیش بینی می‌گردد ایران سال جاری را با افزایش نسبی بین 5 تا 10 درصد در تولید ، فروش و صاردات به پایان رساند.

این در حالی است که وضعیت اقتصادی و مسکن در سال 1400 به هیچ وجه قابل پیش بینی و اتکا نبوده و تولید کنندگان بایستی در طرح ریزی سیاستهای خود در سال آتی احتیاطهای لازم را بعمل آورند.